Τι είναι οι αιμορροΐδες;

Κατ’αρχάς να διευκρινίσουμε ότι όταν μιλάμε για αιμορροΐδες μιλάμε για φυσιολογικές δομές του οργανισμού που βρίσκονται πρωκτικό σωλήνα.

Κατ’αρχάς να διευκρινίσουμε ότι όταν μιλάμε για αιμορροΐδες μιλάμε για φυσιολογικές δομές του οργανισμού που βρίσκονται πρωκτικό σωλήνα. Πρόκειται για μικρά «μαξιλαράκια» από συνδετικό ιστό, μέσα στα οποία ρέει αίμα από μικρές αρτηρίες προς μικρές φλέβες, δημιουργώντας αγγειακά πλέγματα. Όταν μιλάμε για αιμορροϊδοπάθεια εννοούμε την διάταση αυτών των αγγειακών πλεγμάτων που συμβαίνει για διαφόρους λόγους. Αυτοί κυρίως είναι η χρόνια δυσκοιλιότητα, η υπερβολική προσπάθεια («σφιξίμο») και το παρατεταμένο κάθισμα στην τουαλέτα, η προχωρημένη ηλικία, οι διάρροιες, η εγκυμοσύνη, καθώς και σπανιότερα όγκοι στην πύελο.

Ανάλογα με τη θέση τους στον πρωκτικό σωλήνα, οι αιμορροΐδες χωρίζονται σε εξωτερικές, εσωτερικές και μικτές (συνδυασμός εσωτερικών με εξωτερικές).

Οι εσωτερικές αιμορροΐδες χωρίζονται σε 4 βαθμούς ανάλογα με το βαθμό πρόπτωσής τους:

  • Βαθμού Ι: Βρίσκονται μέσα στον πρωκτικό σωλήνα και δεν προπίπτουν εκτός αυτού.
  • Βαθμού ΙΙ: Προπίπτουν εκτός του πρωκτικού σωλήνα κατά την αφόδευση και την προσπάθεια («σφίξιμο») αλλά ανατάσσονται από μόνες τους.
  • Βαθμού ΙΙΙ: Προπίπτουν έκτος του πρωκτικού σωλήνα κατά την αφόδευση και την προσπάθεια («σφίξιμο») και για να μπουν μέσα απαιτείται να την σπρώξουμε με το δάκτυλο.
  • Βαθμού IV: Δεν είναι δυνατόν να αναταχθούν και μπορεί να περισφιχτούν.

Ποια τα συμπτώματα των αιμορροΐδων;

Τα συχνότερα συμπτώματα των αιμορροΐδων είναι η αιμορραγία (συνήθως ανώδυνη απώλεια ζωηρού ερυθρού αίματος), ο πόνος (επί θρόμβωσης), ο κνησμός (φαγούρα) και η ήπια ακράτεια (λερώνεται το εσώρουχο από βλέννα, κόπρανα). Πολλά από αυτά τα συμπτώματα και ιδιαίτερα η αιμορραγία, πρέπει να διερευνώνται περαιτέρω σε συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών, προτού αποδοθούν στην αιμορροϊδοπάθεια.

Πώς αντιμετωπίζεται η αιμορροϊδοπάθεια;

Σε ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών η αιμορροϊδοπάθεια αντιμετωπίζεται μη-χειρουργικά, με αλλαγή του τρόπου διατροφής-ζωής, τη χορήγηση φαρμάκων και την σωστή υγιεινή της περιοχής. Κάποιοι ασθενείς μπορεί να αντιμετωπιστούν με τοπικές επεμβατικές θεραπείες, όπως κυρίως η απολίνωση (δέσιμο) και η σκληροθεραπεία.

Πότε πρέπει να χειρουργηθώ;

Οι περισσότεροι ασθενείς με ήπια εσωτερική αιμορροϊδοπάθεια (βαθμού Ι-ΙΙ) ανταποκρίνονται καλά στη συντηρητική θεραπεία. Αντίστοιχα και η εξωτερική αιμορροϊδοπάθεια συνήθως μπορεί να αντιμετωπιστεί με συντηρητικά μέτρα. Χειρουργείο συνήθως θα χρειαστεί σε σοβαρή εσωτερική αιμορροϊδοπάθεια (βαθμού ΙΙΙ-IV), σε μεγάλες εξωτερικές αιμορροΐδες, καθώς και σε ήπια εσωτερική αιμορροϊδοπάθεια (βαθμού Ι-ΙΙ) όταν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν με τη συντηρητική αγωγή. Σημαντικό ρόλο παίζει και η επιθυμία του ασθενούς για αντιμετώπιση. Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της αιμορροϊδοπάθειας, των συμπτωμάτων της και την πρόληψη των υποτροπών της (δηλαδή την επανεμφάνιση της νόσου).